پروژه زمینه استراتژیک رسوایی های حسابداری شرکت

پروژه زمینه استراتژیک رسوایی های حسابداری شرکت

رسوایی های حسابداری كه جهان شركتی را متزلزل ساخته، دامنه‌ای از عوامل را مقصر دانسته كه شامل: رفتار غیر اخلاقی مدیران اجرایی ، انگیزه‌های دستكاری اطلاعات مالی در جهت سود شخصی و عدم استقلال ناظران میباشد. این مقاله علت دیگری را هم معرفی می كند: ضعف در مدیریت استراتژیك. نظر بر آن است كه ترقی دهه 1990 به كمی توجهی كه شركتهای بزرگ به مبانی تجزیه و تحلیل استراتژیك داشتند مربوط می شد. شواهد تأیید كننده از طریق مطالعات موردی 12 شركت اروپایی و آمریكایی تهیه شده است كه طی سالهای 2001 تا 2003 دچار رسوایی های بزرگ حسابداری شده بودند.در میان این شركتها مؤلفان ناهماهنگی ای میان استراتژی های اتخاذ شده وهم چنین الزامات محیط خارجی یا منابع و قابلیت های شركت شناسایی كردند . نمونه هایی از این ناهماهنگی استراتژیك شامل: اهداف رشد جاه طلبانه ، تحصیل[1] (خریدهای) چند جانبه و تأمین مالی بدهی بیش از حد . استراتژی نامناسب منجر به عملكرد نامناسب و افزایش تفرقه میان تمایلات مدیریت ارشد و ماهیت واحد تجاری می شود. این مقاله به این نتیجه می رسد كه الزامات سخت تر برای گزارشگری شركت باعث می شود اعضای هیأت مدیره و مدیران اجرایی تلاش هایشان را از استراتژی به منظور رعایت مجدداً هدایت كنند، معیارهای قانونی اخیر ممكن است حاكمیت شركتی موثر را كمی بهبود بخشد.

مقدمه

اواخر دهه 1990 و سالهای ابتدایی قرن 21 گواهی بر گزارشگری نادرست شركتهای سهامی با مقیاسی بی سابقه اند. در آمریكا ، علیرغم اینكه تعداد كل شركتهای سهامی كاهش یافته ، تعداد شركتهایی كه نتایج مالی شان را طی سالهای 1998 تا 2004 ارائه مجدد كرده اند به بیش از دو برابر رسیده است (جدول شماره 1) تعداد فزاینده ای از این تجدید ارائه ها توسط شركتهای بزرگ و تعداد با اهمیتی فاجعه انگیز بودند – این شركتها زیانی بیش از یك میلیارد دلار در ارزش سهامداران همراه داشتند و در برخی موارد ورشكستگی پیش بینی می شد. در بین اینها انرون[2] و وردكام[3] در تاریخ تجاری اخیر بعنوان رویدادهای بزرگ برجسته اند. ارائه مجدد انرون در 8 نوامبر 2001 و وردكام در 25 ژوئن 2001 سریعاً ورشكستگی را برای هر دو شركت در پی داشت . چشمگیر بودن ورشكستگی این دو شركت صرفاً به خاطر اندازه و اهمیت آنها نبود. در رتبه بندی شركتهای آمریكایی در Financial Times بر اساس ارزش بازار كل سرمایه شركت ، در سال 2000 انرون نودامین و وردكام هفدهمین شركت جای گرفتند . اما موقعیت آنها به عنوان نمونه ای از مدل آمریكایی مبتنی بر ارزش سهامدار یعنی سرمایه داری كارآفرینی بوده است. ورشكستگی انرون و وردكام پایان عصر طلایی رضایت مندی، مهندسی مالی و پیشرفت بازار سرمایه تكنولوژی محور را نشان داد كه ویژگیهای دهه پرهیاهوی 1990 بود.